Καλημέρα σας,
Πόλεμος και πολιτική σταθερότητα δεν συμβαδίζουν.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι γνώριζε ότι καμία από τις πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο την κυβέρνησή του δεν ήθελε πρόωρες εκλογές, παρά την γκρίνια τους. Την περασμένη εβδομάδα θεώρησε ότι αν παραιτηθεί, θα μπορούσε να τις υποχρεώσει να σταματήσουν να του κάνουν “νερά”. Έκανε λάθος.
Ο φόβος των εκλογών το Σεπτέμβριο αποδείχθηκε πολύ μικρότερος από τον φόβο των εκλογών την άνοιξη, μετά από τον οδυνηρό χειμώνα που έρχεται. Ο διακανονισμός «όλοι μαζί υπό τις φτερούγες του Ντράγκι», τη στιγμή που η κοινωνία έβραζε, μπορεί να ήταν επιθυμητός από τις Βρυξέλλες, από την Ουάσιγκτον και από το τραπεζικό σύστημα αλλά κινδύνευε να απαξιώσει το σύνολο των ιταλικών πολιτικών δυνάμεων στα μάτια των ψηφοφόρων, που θα αναζητούσαν αλλού εναλλακτικές λύσεις.
Αν τα κόμματα αγνοούσαν τα όλο και πιο ηχηρά μηνύματα από τη βάση τους και έδιναν νέα παράταση ζωής στην κυβέρνηση Ντράγκι, η κοινωνική δυσαρέσκεια που οδήγησε στην τωρινή κρίση θα εκφραζόταν με ακόμη πιο σαρωτικό τρόπο στις επόμενες εκλογές.
Τα μεν 5 Αστέρια θα έχαναν τελείως την επαφή τους με τα λαϊκά στρώματα και θα εξαφανίζονταν από τον πολιτικό χάρτη, η δε Λέγκα θα έβλεπε τους ψηφοφόρους της να μεταναστεύουν μαζικά στο φασιστικών καταβολών κόμμα Αδελφοί της Ιταλίας, που είναι ήδη το πρώτο κόμμα στον συντηρητικό χώρο, επωφελούμενο από την ιδιότητα της μοναδικής αντιπολίτευσης.
Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται ως υποθέσεις καθαρά ιταλικού ενδιαφέροντος, αλλά δεν είναι. Η Ιταλία είναι απλά η πρώτη χώρα στην οποία ο πόλεμος στην Ουκρανία συνδέεται τόσο ξεκάθαρα με το κοινωνικό ζήτημα στην εσωτερική πολιτική συζήτηση.
Τα 5 Αστέρια υποστηρίζουν ότι η Ιταλία δεν πρέπει να συμμετέχει με τόσο ενθουσιασμό στον πόλεμο στο πλευρό της Ουκρανίας, αλλά να ενισχύει τις πρωτοβουλίες για την ειρήνη, γιατί η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα θα γίνει ακόμη δραματικότερη, αν ο πόλεμος συνεχιστεί. Η γραμμή αυτή οδήγησε πρόσφατα σε διάσπαση του κινήματος, με τον υπουργό Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο να αποχωρεί κατακεραυνώνοντας την «ταύτιση με τη Μόσχα». «Δώσατε στον Πούτιν την κεφαλή του Ντράγκι επί πίνακι», είπε στους πρώην συναδέλφους του μετά την παραίτηση του Ιταλού πρωθυπουργού.
Ενδιαφέρονται όμως όσοι πλήττονται από την αύξηση του ενεργειακού κόστους και από τον πληθωρισμό που καλπάζει, για το αν ο Ντι Μάιο θα τους χαρακτηρίσει φίλους του Πούτιν, ή ενδιαφέρονται περισσότερο να λήξει ο πόλεμος;
Εδώ θα διαβάσετε μια απόπειρα να περιγράψω τα ιταλικά διλήμματα στην Καθημερινή της προηγούμενης Κυριακής. (Δεν το έγραψα αλλά θεωρούσα ότι ο Ντράγκι θα κατάφερνε να συνεχίσει, έστω και με μικρότερη στήριξη. Ευτυχώς δεν παίζω στοιχήματα.)
Καλό Σαββατοκύριακο, κοιτάξτε να απολαύσετε το καλοκαίρι γιατί ο χειμώνας θα είναι δύσκολος.
Σας φιλώ,
Ευρυδίκη