Για την Μίλντα και κάθε Μίλντα

Δημοσιεύτηκε στο Investigate Europe, στο Reporters United και σε πάνω από 20 ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη

Καλησπέρα σας,

Ακούστε μια μικρή δημοσιογραφική ιστορία με αίσιο τέλος. Είναι για τον Μαξ, έναν δαιμόνιο νεαρό Γάλλο συνάδελφο, που κατάλαβε τι ψάχνω και ψηλάφισε μαζί μου τα σκοτάδια επί μήνες, μέχρι που τα καταφέραμε. Είναι για τη Μαρία, την επίμονη Ιταλίδα που με έσπρωξε από την αρχή να προτείνω την ιδέα μου στην ομάδα και που όταν αρχικά την απέρριψαν, με έσπρωξε να την ξαναπροτείνω. Είναι για το Χάραλντ, που θα μπορούσε να έχει βγει στη σύνταξη αλλά ρίχτηκε στη δουλειά, φέρνοντας στην έρευνα τους καλύτερους Γερμανούς εταίρους, την Sueddeutsche Zeitung και την κρατική γερμανική τηλεόραση.

Κυρίως όμως είναι για τη Μίλντα, το τρίχρονο κορίτσι από τη Λιθουανία που πνιγόταν από τις βλέννες που γέμιζαν τους μικρούς της πνεύμονες, γιατί το φάρμακο που θα μπορούσε να την βοηθήσει ήταν εξωφρενικά ακριβό και δεν αποζημιωνόταν από τα ασφαλιστικά ταμεία. Συνήθως τέτοιες σπαρακτικές ιστορίες χρησιμοποιούνται από την φαρμακοβιομηχανία για να πιεστούν τα κράτη, υπό το βάρος της κοινής γνώμης, να πληρώσουν όσο-όσο για τα σωτήρια φάρμακα.

Τι σημαίνει όμως όσο-όσο; Κάθε κράτος αγοράζει τα ίδια ακριβώς φάρμακα από την ίδια εταιρεία σε διαφορετικές τιμές, ανάλογα με το πόσο πλούσιο και ισχυρό είναι. Σε μια τέλεια αντιστροφή αυτού που θα όφειλε να συμβαίνει, οι πιο πλούσιοι αγοράζουν πιο φτηνά ενώ οι φτωχότερες χώρες και αυτές με τους λιγότερους ασθενείς πληρώνουν πολλαπλάσιες τιμές.

Πριν την έρευνα μας, αυτό ήταν μια φήμη. Καταφέραμε να το τεκμηριώσουμε, εκθέτοντας τους εκβιασμούς των εταιρειών σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια - το πώς μπορείτε να το διαβάσετε στα αγγλικά, στα ελληνικά ή στις γλώσσες των 20 και πλέον ΜΜΕ που συμμετείχαν στο πρότζεκτ.

Με τούτα και μ εκείνα, αύριο πάμε στο Στρασβούργο, ως φιναλίστ για το δημοσιογραφικό βραβείο Daphne Caruana Galizia, ενώ στη Λιθουανία η Μίλντα πήρε επιτέλους το φάρμακό της.

Καλό σας βράδυ όπου κι αν είστε!

Ευρυδίκη